با راهکارهای بازگشت به زندگی عادی پس از کرونا آشنا شوید | مدیریت حافظه و تمرکز حواس
با راهکارهای بازگشت به زندگی عادی پس از کرونا آشنا شوید | مدیریت حافظه و تمرکز حواس
یکی از دغدغه‌های بزرگی که افراد مبتلا پس از بهبودی دارند، بازگشت به روال عادی زندگی است. از آنجا که کرونا انرژی جسمی و روحی زیادی را از افراد مبتلا سلب می‌کند باید راه‌هایی پیدا کرد که بتوان با سرعت بیشتری به زندگی عادی برگشت.
هر کاری که ما انجام می‌دهیم از جمله استحمام، لباس پوشیدن و آماده کردن غذا و همچنین کار کردن و تفریح از ما انرژی می‌گیرد و بعد از یک بیماری شدید، همانند قبل انرژی نداریم و برخی کارها نسبت به قبل نیاز به تلاش بیشتری دارند. در شرایط پس از بهبودی، اگر در طول روز همچنان احساس خستگی مفرط می‌کنید و یا تنگی نفس و ضعف دارید ناخوشایند است؛ اما خوب بعد از یک دوره سخت بیماری کاملا طبیعی است.
راهکارها
اگر حالت‌ها و احساس ناخوشایند ضعف را دارید این راهکارها می‌توانند کمک‌کننده باشند: انتظارات خود را بر اساس آنچه که میتوانید در یک روز انجام دهید، تطبیق دهید. اهداف واقع‌بینانه را بر اساس آنچه که احساس می‌کنید، تعیین کنید برای مثال وقتی که خیلی خسته یا دچار تنگی نفس یا ضعف شدید هستید، حتی بیرون رفتن از رختخواب، استحمام و لباس پوشیدن می‌توانند اهداف قابل دسترسی باشند. انرژی خود را با انجام دادن کارها در وضعیت نشسته، تا حد ممکن ذخیره کنید مانند زمانی که دوش می‌گیرید، لباس می‌پوشید یا غذا آماده می‌کنید. سعی کنید کارهایی را که نیاز به ایستادن، خم شدن، کشیدن بدن یا چمباتمه زدن برای مدت طولانی دارد، انجام ندهید. مورد مهم دیگر این است که اصلا عجله‌ای برای انجام کارها نداشته باشید و آهسته کار کنید و سعی کنید در میان وظایف سنگین، وظایف سبکی را هم انجام دهید. باید زمانی هم در طول روز برای استراحت کردن به خود اختصاص دهید. اجازه بدهید دیگران به شما در انجام وظایفی که مشکل دارید، کمک کنند. کارهایی مثل مراقبت از بچه‌ها، خرید کردن، آماده کردن غذا یا رانندگی ممکن است، برای شما مشکل باشد. حمایت دیگران را بپذیرید و به آنها بگویید که برای کمک به شما چه کارهایی می‌توانند انجام دهند. استفاده از شرکت‌های خدماتی برای خرید یا رستوران‌ها، زمانی که هنوز در حال بهبود هستید، می‌توانند کمک‌کننده باشند. برای بازگشت به فعالیت‌ها به خود سخت نگیرید. سعی نکنید مسئولیت‌ها را تا زمانی که بهبود نیافته‌اید، به طور کامل بر عهده بگیرید. به رئیس خود بگویید که تدریجا بر سر کار خود باز خواهید گشت، و نقشی را بر عهده بگیرید که مدیریت آن برای شما ساده‌تر است. برای مراقبت از فرزندان از حمایت دیگران استفاده کنید و به تدریج به عادات و تفریحات سابق خود بازگردید.
بیشتر بخوانید:
به بیماران کرونایی چه غذاهایی بدهیم؟
بخور و نخورهای دوران کرونا | ویتامین‌ها و مکمل‌ها را بخوریم یا نه؟!
مدیریت مشکلات مربوط به حافظه و تمرکز حواس
مطالعات علمی تاکنون نشان داده از آنجا که هیپوکامپ و آمیگدال که قشر جلویی مغز هستند و مسئولیت تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی را بر عهده دارند، از سوی کرونا مورد حمله قرار می‌گیرند، تمرین ذهن‌آگاهی می‌تواند باعث بهبود تمرکز و توجه کردن، کارکرد حافظه و افزایش انگیزه شود. برای کسانی که کووید۱۹ را بدترین نوعش تجربه کرده و در بیمارستان از دستگاه‌های کمک تنفسی استفاده کرده‌اند، تجربه مشکلات جدید در توجه، به یاد آوردن چیزها و اندیشیدن، بسیار متداول است. این مشکلات در عرض چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می‌رود؛ اما برای برخی افراد ممکن است مدت زمان بیشتری به طول بیانجامد. اگر بعد از بیماری دچار حواس‌پرتی و مشکلاتی در عدم تمرکز شده‌اید، راهکارهای زیر می توانند کمک‌کننده باشند: آکاس
تمرین فیزیکی و ورزش: ورزش نه‌تنها در افرادی که سابقه بیماری دارند بلکه در افراد سالم هم می‌تواند به بهبود فعالیت مغزی کمک کند. با اینکه پس از بیماری با داشتن ضعف، تنگی نفس یا خستگی مفرط ورزش کردن می‌تواند مشکل باشد؛ اما سعی کنید به تدریج ورزش را به کارهای روزمره خود بیافزایید. تمرین‌های قدرتی و بدن‌سازی نقطه خوبی برای شروع هستند.
تمرین های ذهنی: تمرینات ذهنی مثل تفریحات یا فعالیت‌های جدید، پازل، بازی حروف و اعداد، تمرین‌های حافظه و کتاب خواندن می‌توانند کمک‌کننده باشند. با تمرین‌های ذهنی که برای شما چالش‌برانگیز ولی در عین‌حال دست‌یافتنی باشند، شروع کنید و با افزایش توانایی خود، سطح دشواری آنها را افزایش دهید. حافظه خود را با فهرست‌برداری، نکته‌برداری و گذاشتن زنگ هشدار مثل هشدار با تلفن‌های هوشمند ارتقاء دهید. این کارها می‌توانند به شما یادآور شوند که چه کارهایی را باید انجام دهید. یک راهکار هم این است که فعالیت‌ها را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنید تا دچار احساس یاس و ناامیدی نشوید. حتی فهرست کردن کارها و مدیریت آنها و زمان‌بندی صحیح و یا تطبیق دادن انتظارات با توان بدنی و اجازه دادن به دیگران برای کمک به شما، بسیار می‌تواند کمک‌کننده باشد.
